مدیران ارشد شبکه باید بین نیازهای ظرفیت و سرعت بیشتر، پایداری کل سیستم و تجهیزات ذخیره سازی قدیمی تعادل برقرار نمایند و به همین خاطر است مه با انتخابهای سختتری روبهرو هستند. همچنین، این انتخابها فقط بر اساس یک محصول ویا کالا نیست، بلکه باید راهکار مناسبی گزینش شود. در ادامه به پنج نکته اشاره مختصری خواهیم نمود که مدیران شبکه را در انتخاب SSD مناسب یاری میکنند.
۱-نیازمندیهای برنامههای کاربردی شبکه تان را بررسی نمایید
کسانی که فکر میکنند SSD فقط یک SSD است، سخت در اشتباه بزرگی هستند. در دنیای امروزه، درایوهای SSD گوناگونی برای انجام کارهای بسیار متنوع ساخته و طراحی شده است. در واقع هر SSD، روش منحصربهفرد خود را برای سروسامان دادن به درخواست کاری دارد. ممکن است یک مدل SSD برای بار کاری خواندن اطلاعات طراحی و بهینه شده و مناسب باشد و در سیستمهای کلاینت-کلاس مناسب کار کند. برعکس، ممکن است مدل دیگر SSD برای محیطهای مبتنی بر نوشتن اطلاعات طراحی و ساخته شده باشد. بنابراین بسیار حائز اهمیت است که برآورد و نگرش درستی از نیازمندیهای برنامههای کاربردی نصبشده روی سرورها و مراکز داده خود داشته باشید و بدانید قرار است چه عملیاتی روی درایوهای SSD انجام شود. اگر بدون داشتن چنین اطلاعاتی به پرس و جو در بازار بپردازید، ممکن است مدلی را خریداری کنید که پاسخگوی نیازهای شما نباشد و در آینده با مشکل روبرو شوید.
۲- به هزینه TCO دقت کنید؛ نه قیمت محصول
قبل از خرید، بهتر است کمی وقت صرف کنید و کل هزینه های به کارگیری درایوهای SSD را که شامل هزینه خرید، استقرار، نگهداری و پشتیبانی، خنککنندگی، بهروزرسانی، تعویض و هزینههای مرتبط دیگر مربوط می شوند را محاسبه کنید. بعضی از افراد فقط هزینه خرید SSD را در نظر گرفته و هر راهکار یا محصولی را که ارزانتر باشد، انتخاب و خرید میکنند. اما ممکن است این افراد به زودی پشیمان شده، چون هزینههای دیگری که مرتبط با این نوع درایوهای ذخیرهسازی می باشند در طول زمان بیشتر شود. برای مثال، عمر مفید یک SSD کمتر از چیزی باشد که تصور میکنید. ابزارهایی برای محاسبه هزینه TCO ارائه شده است که کار شما را آسانتر میکند.
۳- $/TBW به جای $/GB
در زمان گذشته وقتی قصد داشتیم هارددیسک انتخاب نماییم، هزینه یک گیگابایت فضای ذخیرهسازی را محاسبه مینمودیم و بعد تصمیم میگرفتیم. اما برای انتخاب یک SSD اینترپرایز، این دیدگاه غلط می باشد و باید با دیدگاه هزینه نوشتن روی هر یک ترابایت اطلاعات، جایگزین شود؛ چراکه در سیستمهای ذخیرهسازی گسترده، میزان عملیات نوشتن در هر سال اهمیت بسیار زیادی دارد و هر درایو SSD که بتواند از نظر نوشتن طول عمر بیشتری داشته باشد، بهصرفهتر می باشد. وقتی $/TBW را محاسبه میکنید، ممکن است به نتایج شگفتانگیزی برسید و متوجه می شوید SSD ارزان در $/TBW گران است، چون طول عمر مفید نوشتن آن زود تمام میشود و باید با SSD دیگری جایگزین آن کنید.
۴- خنک و بی صدا
مصرف انرژی و خنک سازی ذخیرهساز از برجسته ترین نکات در انتخاب و خرید این دستگاهها می باشد. معیاری که باید به آن توجه نمایید، IOPS/Watt است. هدف این می باشد که بیشترین توان خروجی را با کمترین میزان مصرف انرژی به دست آورید. اگر یک SSD با مصرف انرژی زیاد خریداری کنید، هزینههای سربار شما در طول چند سال، چندین برابر خواهد شد. تمام درایوهای SSD در بهترین حالت مصرف انرژی، خنککنندگی و توان خروجی ساخته نشدهاند و به همین دلیل باید به دنبال انتخاب درایوی باشید که در معیار IOPS/Watt جزء بهترینها و ایده آل ها باشد. چنین درایوی قادر است تا ۸۰ درصد هزینههای مصرف انرژی و خنککنندگی را کاهش دهد.
۵- تأخیر
مدیران فناوری اطلاعات و شبکه برای خرید SSD، ابتدا به مزایا و کارایی آن برای استفاده در سیستمشان و برنامههای کاربردی آنها توجه می نمایند. گاهــی زمــــان تأخیر SSD، تمام این تفاوت را نشان میدهد. وقتی موضوع تأخیر را بررسی مینمایید، بسیار حائز اهمیت است که معیارتان چیزی فراتر از حد متوسط بازار قرار دهید. همچنین باید بررسی نمایید که این تأخیر فقط محدود به همان SSD میشود یا به کل آرایه درایوهای ذخیرهسازی منتقل خواهد شد و در نهایت چه مقدار زمان تأخیری به وجود خواهد آمد. گاهی تأخیر SSD بسیار کم بوده، اما در سیستم شما تبدیل به مشکلی بزرگ خواهد بود. مدت زمان متوسط پاسخگویی را نیز در نظر داشته باشید.
==============================
دانشمندان به دلایل کاملا شفافی خود را در زمینه الکترونیک نوری درگیر نمودهاند: نور سریعتر از الکتریسیته حرکت میکند، و این به این معنا می باشد که میتوان محاسبات را سریعتر انجام داد. به گفته Scientific American، کوچکتر شدن وسایل و قطعات نیز باعث افزایش بیشتر این سرعت میشود که برای سیستمهایی نظیر پنلهای خورشیدی، سنسورهای نوری یا کاربردهای زیست پزشکی بسیار مفید و سودمند خواهد بود.
تلاشهایی که گذشته انجام شده برای ساخت این تجهیزات تک مولکولی نتایج مثبتی به همراه نداشته است، که از جمله می توان به سوئیچهایی که در موقعیت روشن گیر میکردند و یا قادر نبودند توسط انواع مختلف نور فعال شوند. محققان دانشگاه پکینگ از مواد متفاوتی برای انجام این کار استفاده کردهاند که به یک سوئیچ اجازه میدهد با ثبات کامل توسط نور در هر دو موقعیت باینری (صفر و یک) عمل کند.
این سوئیچ میتواند به مدت یک سال دوام داشته باشد که نسبت به تلاشهای اولیه پیشرفت قابل ملاحظهای محسوب میشود. ایان بالدیا از دانشگاه هایدلبرگ آلمان به Scientific American گفت که در بسیاری از موارد، ارتباطات مولکولی تنها برای لحظات، ساعات و در شرایط مطلوب برای چند روز باقی میمانند. اگرچه هنوز چند سالی باقی مانده تا ما بتوانیم شاهد حضور چنین سوئیچهایی در قطعات تجاری باشیم، اما انجام چنین کارهایی گام بزرگی برای ساخت تجهیزات باثبات در مقیاس میکروسکوپی و ریز قطعات محسوب میشود.
در هفته جاری شاهد معرفی پردازندهی بسیار کم مصرف با ۱۰۰۰ هستهی پردازشی بودیم. اما پردازندهی ۱۰۰۰ هستهای در چه زمینهای استفاده میشود و به چه دلیل باید تعداد زیادی هسته برای پردازنده داشته باشیم؟ با نتکو باشید.
قانون مور که بیان میکرد تعداد ترانزیستورها در پردازندهها هر دو سال دو برابر میشود، چندان پایدار نبوده و تولیدکنندگان قادر نشدند که در مساحت یکسان، پردازندههایی با دو برابر ترانزیستور بیشتر نسبت به ۲ سال قبل تولید کنند، حتی اگر این امکان وجود داشته باشد، افزایش ترانزیستورها به این معنی که افزایش دو برابری سرعت اجرای اپلیکیشنها نخواهد بود. در این راستا برنامهنویسی معروفی به نام هرب ساتر، در یک مقالهی مفصل در سال ۲۰۰۴ پیشبینی نمود که افزایش سرعت کلاک CPUها به حداکثر رسیده است و افزایش فرکانس نیز نمیتواند چندان در افزایش سرعت اجرای اپلیکیشنها، موثر واقع گردد.
در عوض در دنیای GPUها یا پردازندههای گرافیکی، ترانزیستورها به جای اینکه تعداد محدودی هسته را تشکیل دهند، چندین هسته را تشکیل میدهند و پردازش موازی این هستهها باعث شاهد رشد چشمگیر نسلهای مختلف کارتهای گرافیک نسبت به نسلهای قبلی باشیم. به عنوان مثال در کارت گرافیک جدیدِ GeForce GTX 1080 از انویدیا شاهد بکارگیری ۲۵۶۰ هسته می باشیم که با فرکانس ۱۶۰۰ تا ۱۷۰۰ مگاهرتز کار میکنند. برنامه نویسها و developerها نیز نرمافزارهایی ساختهاند که به بخشهای کوچک تقسیم میشود تا توسط این GPUها پردازش شود. بازیها یا نرمافزارهای علمی از این دسته هستند که عموما پردازش مربوط به آنها توسط GPU انجام میشود.
اما در دنیای امروزی، اکثر نرمافزارها تنها با یک Thread اجرا میشوند و به همین دلیل است که تغییری در سرعت اجرای آنها با یک پردازندهی ۴ هستهای و همان پردازنده با یک هسته وجود ندارد. قسمتی از این مشکل به دلیل ضعف نرمافزارها است که جوری برنامه نویسی نشدهاند که از تمام توان پردازندهها و هستهها استفاده کنند. از طرفی برخی از دستورات نیز آنقدر پیچیده هستند که به راحتی نمیتوان آنها را به چندین بخش کوچک تبدیل کرد.
تبدیل ترانزیستورهای بیشتر به نرمافزارهای سریعتر، روز به روز سخت و دشوار میشود
با این حال، به احتمال زیاد در آینده، پردازندهها به هستههای ضعیفتر اما بسیار بیشتر مجهز خواهند شد؛ چرا که سرعت پردازشِ پردازندهها با روش فعلی به کندی افزایش مییابد و چارهای جز اضافه کردن تعداد هستهها نیست. به همین دلیل است که خبر ساخت پردازندهی ۱۰۰۰ هستهای مهم و خبرساز میشود.
معماری تراشهها به نوعی عجیب و بسیار پیچیده است و اگر تعداد هستهها را در پردازندهها افزایش دهیم شاید مجبور شویم که کل ساختار کامپیوترها را تغییر دهیم. در پردازندهها، هر کدام از هستهها تقریبا فضای مستقل و جداگانهی خود را دارند و هستهها از طریق شبکهی داخلی خود با یکدیگر ارتباط ساختاری برقرار میکنند. به همین دلیل است که کار برنامهنویسها برای استفاده از تمام توان هستهها دشوار میشود. در همین راستا ایدههای مختلفی مطرح شده است که شاید جذابترین آنها معماری KiloCore است که بکار گیری از ۶۴ هسته در پردازنده را سادهتر میکند. مهمترین برگ برندهی کیلوکور در مصرف بهینهی انرژی است. تیم UC Davis بیان می کند که کیلوکور تا ۱۰۰ برابر مصرف بهینهتری از پردازندهی لپتاپهای مورد استفاده شده در حال حاضر را دارد. یک پردازنده با این معماری حتی با یک باتری قلمی نیز کار میکند.
در نتیجه برای آنکه شاهد پردازندههای قویتر، سریعتر و کممصرفتری باشیم احتمالا باید بدنبال طراحی CPUهای شبیه به GPU با هستههای زیاد باشیم. پردازندههایی که تعداد هستهی زیاد با فرکانس پایینتر دارند و قادر به پردازش موازی تعداد زیادی عملیات کوچک هستند. اما برای رسیدن به کامپیوترهای سازگار به این نوع پردازندهها، راه پر و پیچ و خم و دشواری پیشِ رو است و باید تولیدکنندگان سختافزار و نرمافزار عزم خود را جزم نمایند.
همیشه برقراری ارتباط بین تجهیزات دیجیتالی پیچیده نیست گاهی فقط کافیست اونها رو کنار هم قرار بدیدن. امروز با توجه به دستگاه های بیشتری که هر روز وارد بازار میشه، میخواهیم بیشتر راجع به مزایا و معایب این فناوری بگیم و اینکه این فناوری تا چه اندازه توی تجهیزات دیجیتالی امروزی، مصرف داشته.
NFCیه پروتکل است که برای انتقال با برد کوتاه در حد چند سانتیمتره، این پروتکل یه شکل پیشرفته تر از تکنولوژی RFID محسوب میشود. با این تفاوت که فناوری RFID یک ارتباط یک طرفه می باشد، که در آن همیشه یک فرستنده که غالبا شبیه یک برچسب می باشد،که اطلاعات رو ارسال میکنه و یک دستگاه هم که نقش گیرنده رو ایفا میکند میتونه اطلاعات روی اون برچسب رو دریافت بکنه.
اما فناوری NFC میتونه یه ارتباط دو سویه باشه، یعنی فرستنده و گیرنده بسته به نیاز کاربر، میتونند نقش هاشون رو با هم عوض کنند.
هر دو فناوریNFC و RFIDبسیار به هم شبیه هستن ولی RFIDپیش از NFC طراحی شده و به همین دلیل شهرت بیشتری نسبت به NFCدارد.
طراحی این برچسب ها کار آن چنان دشواری نیست. مسیر انتقال هم، موج کوتاه رادیوی است.
در عین حال فرستنده به نحوی تنظیم میشود که اطلاعات اون توسط RFID readerیاNFC reader خونده بشه.در فناوری NFCبه تازگی برچسب هایی طراحی شدن که از میدان مغناطیس برای فعال سازی و ارسال اطلاعات استفاده میکنن.البته خیلی ها هم، فناوری NFC رو با بلوتوث مقایسه می کنن.ولی باید گفت هر کدوم از این فناوری ها کاربرد مخصوص خودشون رو دارن، و تفاوت زیادی بین اونها وجود داره.
ولی NFC کجاها کاربرد داره؟ و آیا فکر میکنید تا به امروز از این تکنولوژی استفاده کردید یا نه؟
کاربردهای NFCبه سه دسته تقسیم میشه: اولانتقال اطلاعات: مثل زمانی که فایلی رو از یک گوشی به گوشی دیگه منتقل میکنیم.دوم هماهنگی: مثل زمانیکه اطلاعات شبکه ایکه بهش متصل هستیم رو عینا به گوشی یا دستگاه دیگه ای منتقل میکنیم.وسومداد و ستد:که به همه ی تراکنش های مالی مربوط به خرید و فروش اطلاق میشه.
بهتره کاربردهای NFCرو با چند مثال در زندگی روزمره بگیم. شما از مکانیزم آژیرهای ضد سرقت در فروشگاه ها مطلع هستید؟ خیلی از فروشگاه ها برای جلوگیری از سرقت کالاهاشون از همین فناوری استفاده میکنند.
تا حالا به گیره های متصل به اجناس فروشگاه ها توجه کردید؟ این گیره ها میتونه حاوی همون برچسب های RFID یا حتیNFCباشه.اگر پول کالایی که توسط مشتری انتخاب شده قبلا توی صندوق پرداخت نشده باشه این برچسب ها اطلاعات عدم خرید کالا توسط مشتری رو به دستگاه های آژیر فروشگاه ارسال میکنند.
شاید شما شاغل باشید و هر روز برای ورود به محل کاری تون از کارت های پرسنلی استفاده میکنید تا به حال به سیستم شناسایی این کارت ها دقت کردید ؟ برای شناسایی این کارت ها، معمولا باید اونها رو در فاصله ی چند سانتیمتری از دستگاه قرار داد . بعد از اینکه دستگاه اطلاعات هویتی صاحب کارت رو شناسایی کرد لحظه ی ورود و یا خروج در حافظه ی دستگاه ثبت میشه.معمولا این کارت ها هم میتونند از فناوری nfc استفاده میکنند.
اما سایر کاربردها چی میتونه باشه؟به طور کلی، از طریق این فناوری میشه هویت یک شخص یا جسم رو تشخیص داد!
حتی اگهی های استخدام هم میتونن مجهز به این سیستم باشن، کافیه متقاضی، گوشی تلفن خودش رو نزدیک اگهی استخدام ببره تا اطلاعاتش روی میکرو چیپ آگهی ثبت بشه، حالا کارفرما میتونه با توجه به اطلاعاتی که از افراد متقاضی به دست آورده، کارمند مورد نظر خودش رو انتخاب و با اون تماس بگیره.
یکی از کاربردهای این فناوری میتونه استفاده به عنوان کارت گارانتی باشه، با نصب برچسب های NFC میشه به راحتی زمان خرید و اطلاعات مشتری رو روی وسایل ثبت کردو مشتری میتونه با نزدیک کردن تلفن همراه خودش اطلاعات رو روی گوشی ببینه.
خوندن بروشور کالاهای مجهز به برچسب های NFC، باز و بسته کردن قفل ها فقط برای افراد مجاز ، ارسال کارت ویزیت و موارد اینچنین، میتونن همگی از کاربردهای این پروتکل باشن.ولی یکی از بحث های چالش برانگیز استفاده از این فناوری، زمانیکه صحبت از تراکنش های مالی میشه.
میتونیم به راحتی اطلاعات حساب بانکی رو به دستگاه همراهی که مجهز به NFC هست، منتقل کرد دیگه بعد از اون نیازی به کارتهای عابر بانکی نیست، کافیه که دستگاهتون رو که میتونه تلفن همراه، تبلت، دستگاه MP3 Playerویا حتی ساعت مچیتون باشه رو به NFC reader فروشگاه نزدیک کنید تا تراکنش های مالی، بعد از تشخیص هویت و اطلاعات بانکی مشتری ،با مجوز خریدار ،به راحتی صورت بگیره.
ولی چرا چالش بر انگیزه؟خوبهرجا که صحبت از مباحث مالی باشه، انگیزه ی افراد سودجو هم برای سو استفاده بالاتر میره! اینجاست که لازم میشه تا معایب و نقاط ضعف این فناوری بیشتر و دقیق تر بررسی بشه.یکی از بزرگترین اشکالاتی که میتونه برای این فناوری ایجاد بشه sniff(اسنیف) یا شنود غیر مجازه. یعنی افرادی بدون مجوز به اطلاعاتی که بین دو دستگاه رد و بدل میشه، دسترسی پیدا کنند و از اون بدتر میتونه،امکان تغییر این اطلاعات و ارسال اطلاعات ناسالم به گیرنده باشه.ولی اشکال دیگه ای که به راحتی ایجاد میشه تخریب و از بین بردن کامل سیگنالهای ارتباطیه این پروتکله. NFC forum اسم یهمجمعیه که توسعه این پروتکل و وضع استاندارهای اون رو به عهده داره.
و اما پاسخ این مجمع در مقابل نقاط ضعف این فناوری تا به امروز چی بوده؟
اعضای این مجمع معتقدند که حفظ امنیت در استفاده از این پروتکل، به عهده ی فردیه که از اون استفاده میکنه. ولی شاید بهتر این بود که از ابتدا، استفاده از استاندارد های انتقال اطلاعات، روی این پروتکل اعمال میشد و اطلاعات از کانال امنی منتقل میشدند.
در حال حاضر چنانچه از این فناوری در تراکنش های مالی استفاده بشه رمز گذاری باید از طرف بانک مقصد روی اطلاعات کارت NFC و تجهیزات دیجیتالیه مجهز به NFC ی کاربر قرار گرفته باشه ، ولی چنانچه بانک ها این رمز نگاری رو روی اطلاعات مشتریان خودشون قرار نداده باشند به راحتی اطلاعات بانکی افراد مورد سودجویی قرار میگیرهو تازه باز هم باید امیدوار بود تا فروشندگان هم، از ارسال اطلاعات بصورت رمز شده استفاده کنند.خوب شاید بهتر بود این مجمع استاندارد رمز نگاری SSL رو از ابتدا خودش روی این پروتکل اعمال میکرد.
ولی درعین حال اعضای این مجمع اعلام میکنند که برد انتقال اطلاعات از طریق NFC رو در حد چند سانتی متر کاهش داده اند. و معتقدند که کاهش فاصله در انتقال اطلاعات به کمتر از ۱۰ سانتی متر یک تمهید در برابر شنودهای غیرمجاز محسوب میشه.در حالی که با تجهیزات پیشرفته و تقویت کننده، امکان شنود برای افراد غیر مجاز در فاصله های دورتر هم امکان پذیره.
ولی در عین حال با توجه به معایب و محاسن این تکنولوژی، باید به این نکته اشاره کنیم که اغلب فروشنده ها تمایل زیادی دارند تا مشتریانشون از این تکنولوژی برای پرداخت های خودشون استفاده کنند.چرا که از این طریق میشه یه سری اطلاعات تبلیغاتی رو برای مشتری ارسال کرد و در عین حال سلایق خرید مشتری هم به راحتی ثبت میشه.
ولی دنیای دیجیتال آینده تا چه اندازه از این فناوری استقبال میکنه؟
هر روز شاهد گجت ها و ابزارهایی هستیم که از فناوری NFCبهره میبرند. به عنوان مثال شرکتی،ماوس کنترل از راه دوری رو با استفاده از این فناوری طراحی کرده به نحوی که برای معرفی ماوس به کامپیوتر تنها کافیه اون روروی کامپیوتر مجهز به nfc قرار بدید تا بلافاصله ماوس توسط کامپیوتر شناسایی بشه.
در همین رابطه پریزهای برقی مجهز به همین فناوری طراحی شده به نحوی که اگر شما بیرون از خانه مشغول شارژ دستگاه دیجیتالی خودتون باشید، هزینه ی استفاده از برق از حساب شما کسر میشه. روش کار هم چندان پیچیده نیست این پریز های با استفاده از nfcبه اطلاعات حساب بانکی مصرف کننده برق متصل شده و بنا به میزان استفاده ی کاربر، هزینه از حساب بانکی مشتری کسر میشه.
فناوری NFCتوی دنیای پرینترها هم نفوذ کرده، یک شرکت کره ای با پشتیبانی از همین فناوری تونستهپرینتر جیبی ای رو طراحی کنه.
به نحوی که کافیست عکس مورد نظر خودتان را بر روی گوشی تلفن همراه خود انتخاب کنید و بعد از نزدیک کردن گوشی به پرینتر به آسانی یک نسخه کاغذی از تصویر مورد نظرتان را میتوانید از پرینتر دریافت کنید.
با توجه به معایب و مزایایی که این تکنولوژی به همراه داره خیلی ها معتقدند که این پروتکل به شکل فعلی نمیتواند موفق باشد و تغییر در اون لازم و ضروری می باشد، ولی عده ای همچنان از طرفداران این تکنولوژی هستند و معایب اون را چندان پر اهمیت نمیدونند. و در حد قابل قبولی کامل می دانند.
اطلاعات درایو ویندوز را به SSD انتقال دهیم؟
راه حل این کار ساده است و کاربران ویندوز میتوانند با تعداد محدودی قطعهی سختافزاری و برنامهی نرمافزاری از HDD به SSD مهاجرت کنند. کل این عملیات تنها ۱۵ دقیقه طول میکشد و پس از آن چند ساعت انتظار لازم است تا این پیادهسازی انجام شود.
برای این مهاجرت نیاز به اجزای زیر است:
در حال حاضر SSD درایوهای ساتا (SATA)، M2 و مینی- پیسیآی (Mini-PCIe) از انواع SSD رایج در بازار هستند. در وهلهی اول انتخاب نوع آنها ممکن است گیجکننده به نظر بیاید. اما تقریبا اکثر لپتاپها با استاندارد ساتا سازگاری دارند. در مورد اولترابوکها استاندارد M2 قابل قبول است و تعداد محدودی از نوت بوکهای قدیمی هم با مینی- پیسیآی هماهنگ هستند. احتمالا لپ تاپ شما در بیشتر قسمتها از یک اتصال ساتا استفاده میکند.
درایوهای ساتا در تمام لپ تاپها عرضی به اندازهی ۲.۵ اینچ دارند و ضخامت آنها بین ۷ تا ۹ میلیمتر متغیر است. نکتهای که در ادامه لازم است بدانید این که تمام SSDهای ۷ میلیمتری با اتصال ساتا در لپتاپ سازگار هستند. اما اتصال SSD با اندازهی ۹ میلیمتر تنها میتواند به دستگاهی متصل شود که اتصال آن هم ۹ میلیمتری باشد.
در مهاجرت به SSD با سه بخش مختلف نرمافزاری سر و کار داریم؛ نخست برنامهای که یک نسخهی پشتیبان از اطلاعات فعلی را تهیه کند. دوم برنامهای که حجم این اطلاعات را کاهش دهد و در نهایت برنامهای که اطلاعات کپی شده را به SSD انتقال دهد. برنامهی Macrium Reflect میتواند هر سه عملیات را با هم انجام دهد. این برنامه با ایجاد یک نسخهی پشتیبان از هارد میزبان، حجم اطلاعات را کاهش داده و سپس آنها را به SSD انتقال میدهد. پس اولین کار نصب این نرمافزار است.
روند نصب این نرمافزار ساده و راحت است. پس از دانلود برنامه، روی فایل RsflectDL.exe دو بار کلیک میکنیم. فایل در حال اجرا، Macrium Reflect را دانلود و سپس نصب میکند. روی گزینههای Next پشت سر هم کلیک کنید و شرایط مجوز نرمافزار را Accept کنید.
برای نصب و دانلود فایلهای Windows PE گزینههای پیشفرض را انتخاب کنید. فرآیند دانلود ۵۳۰ مگابایت داده حدود ۱۰ دقیقه طول میکشید. پس از آن Reflect یک نسخه از Windows PE قابل بوت را ایجاد میکند.
در این مرحله باید یک فلش یواسبی (یا دیویدی خام) و یک هارد اکسترنال را به سیستم متصل کنید. سپس Macrium Reflect اجرا میشود.
در اینجا مطمئن شوید که نسخهی قابل بوت در مسیر فلش یا دیویدی ذخیره میشود. به خاطر داشته باشید که اطلاعات بازیابی شده تنها روی سیستمی که در آن ذخیره شدهاند قابل اجرا هستند.
پس از ایجاد برنامهی قابل بوت، لازم است فایلهای اضافی خود را حذف کنید. چرا که فضای SSD اغلب کمتر از HDD است. ویندوز ۱۰ به تنهایی ۱۶ گیگابایت فضا در نسخه ۳۲ بیتی و ۲۰ گیگابایت فضا در نسخهی ۶۴ بیتی اشغال میکند.
در این مرحله نیاز دارید تا اندازهی فایلهای موجود در HDD را کاهش دهید تا در فضای SSD جا شوند. برای مثال اگر فضای SSD شما ۱۲۰ گیگابایت است و HHD سیستم شما ۲۰۰ گیگابایت فضا دارد، باید ۸۰ گیگابایت از اطلاعات خود را پاک کنید- حتی توصیه میشود که دادههای بیشتری را حذف کنید.
روشهای زیادی برای کاهش حجم اطلاعات وجود دارد. استفاده از نرمافزارهایی مانند WinDirStat و CCleaner و دیگر برنامههای مشابه میتواند در این رابطه مفید باشد. البته استفاده از نرمافزار WinDirStat و ابزار Disk Cleanup ویندوز بیشتر توصیه میشود. WinDirStat کمک میکند تا فایلهای زاید از روی درایو هارد شما پاک شود و در کنار آن Disk Cleanup فایلهایی را که توسط WinDirStat حذف نشدهاند را پاک میکند.
روش کار WinDirStat این گونه است که اطلاعات ذخیره شده در درایو را به صورت شماتیکوار نشان میدهد. به عنوان مثال اطلاعات ذخیره شده نمایشی به این شکل خواهند داشت:
مربعها و مستطیلهای رنگی نشان دهندهی بلوک دادهها هستند. هر رنگی نوع فایل را نشان میدهد. اندازهی بلوکها هم بیانگر میزان فضای اشغال شده توسط فایل است. هنگام پاک کردن فایل، کاربران باید احتیاط لازم را به کار برند. برای پاک کردن یک فایل لازم است که روی آن راست کلیک کرده و آن را از منوی زمینه حذف کرد.
Windows Disk Cleanup از مفیدترین ابزارهای موجود برای پاکسازی درایو هارد است. این ابزار نه تنها کشهای مختلف ویندوز را پاکسازی میکند بلکه بقایای به جا مانده از نصب ویندوزهای قبلی را هم حذف میکند.
ویندوز مدام در حال ایجاد نسخهی پشتیبان از سیستم عامل است. همین امر باعث میشود که حجم قابل توجهی از فضای سیستم اشغال شود. از این رو اگر گزینهی دیگری ندارید، سعی کنید تا برخی از این برنامههای مربوط به بازیابی را حذف کنید.
این مرحله کاملا اختیاری است. مایکروسافت در ویندوز ۱۰ قابلیتی به نام Compact OS را معرفی کرده است تا بتواند در فضای ذخیرهسازی صرفه جویی به عمل آورد. این دستور به طور متوسط حجم سیستم عامل را بین ۱.۶ تا ۲.۶ گیگابایت (یا بیشتر) کاهش میدهد. ضمن این که به کاربران اجازه میدهد تا حداقل ۴ گیگابایت از فضای درایو را بازیابی کنند. برای اجرای این دستور، عبارت “cmd” را در Windows Search تایپ کنید. سپس روی Command Prompt راست کلیک کنید.
از دستور زیر برای فعالسازی Compact OS استفاده کنید:
به این ترتیب این دستور اجرا خواهد شد.
حالا نوبت آن رسیده است که یک نسخهی پشتیبان از ویندوز تهیه کنید. همزمان که هارد اکسترنال را به سیستم وصل کردهاید، برنامهی Macrium Reflect را باز کرده و از پنجرهی مرکزی گزینهی Create a backup را انتخاب کنید. سپس روی گزینهی Image this disk کلیک کنید.
ابتدا مطمئن شوید که پارتیشین مورد نظر را با گذاشتن علامت چک انتخاب کردهاید. هر پارتیشن بخشی از دادهها را شامل میشود و هر باکس پارتیشن موجود در درایو هارد را نمایش میدهد. تمام پارتیشنها به طور پیشفرض در حالت انتخاب قرار دارند. چنانچه نمیخواهید یکی یا بعضی از پارتیشنهای انتخاب شده در این فهرست باشند، علامت چک کنار آن را بردارید.
در مرحلهی دوم Folder را انتخاب کنید. البته این گزینه هم به طور پیشفرض انتخاب شده است.
در مرحلهی ۳ روی سه نقطهی کنار Folder کلیک کنید و در آنجا مسیر هارد اکسترنال خود را قرار دهید.
در نهایت در مرحلهی ۴، Finish را انتخاب کنید تا فرآیند ایجاد نسخهی پشتیبان، آغاز به کار کند.
برای بسیاری از کاربران این مرحله، سادهترین قسمت کار است. فقط کافی است HHD را بردارید و SSD را جایگزین آن کنید.
حالا سیستم خود را ریاستارت کرده و آن را از روی فلش یا دیویدی بوت کنید. در ادامه به جای این که ویندوز بالا بیاید، نرمافزار Macrium Reflect فایل image بازیابی شده را اجرا میکند. تب Restore را از بالا انتخاب کرده و از طریق Browse for an image file to restore فایل image را پیدا کنید. سپس درایو اکسترنال را انتخاب کرده و نسخهی پشتیبان را راهاندازی کنید.
حالا برای کپی اطلاعات روی SSD هر پارتیشن را انتخاب کرده و با دراگ کردن به SSD انتقال دهید. در کمتر از یک ساعت یک نسخهی کامل از ویندوز روی SSD نصب شده است. نگران فایلهای pagefile.sys و hiberfil.sys هم نباشید. چرا که Macrium Reflect به صورت خودکار هر دو نوع فایل را حذف میکند و پارتیشنها را با فضای موجود در SSD هماهنگ میکند.