هر دو نوع کلاسترینگ قابلیت پیاده سازی در مقیاس های بزرگتر را دارند بدین معنی که شما می توانید کارایی کلاستر خود را مطابق نیاز خود و میزان رشد سازمان خود بالا ببرید.
Scaling Up : افزایش کارایی سرورها با ارتقا دادن سخت افزار آنها، اضافه کردن RAMیا CacheL2، قراردادن پردازده های سریعتر از راه هایی هستند که می توان به افزایش کارایی کلاستر کمک کند، بهبود کارایی در این روش به نوع پیاده سازی کلاستر شما نیز وابسته می باشد. شما باید این میزان افزایش توانایی رابرای تمامی سرورها اعمال کنید،چرا که ممکن است کامپیوتر فعال دارای قدرت بیشتری باشد و زمانی که از کار می افتد کامپیوترهای غیر فعال نتوانند میزان کار درخواست شده را انجام دهند. بنابراین باید تمامی سرورها در یک سطح از توانایی قرار داشته باشند.
Scaling Out : اضافه کردن سرور به کلاستر، زمانی که شما یکسری درخواست رابین سرورها توزیع می کنید میزان پردازش با افزایش سرورها و تقسیم شدن کارکمتر می شود، افزایش سرور را می توان در هر دو نوع سرور کلاستر و ( ان ال بی ) انجام داد.
اضافه کردن یک سرور جدید به ( ان ال پی ) کار راحتی می باشد به این علت که هر سیستم در این کلاستر دارای منبع اطلاعات مستقل است لذا اضافه کردن یک سرور جدید در این حالت،کاری راحت میباشد به طوری که با کپی کردن منبع اطلاعات و برنامه دورن سرور جدید، می توان آن را به کلاستر اضافه نمود.
اضافه کردن یک سرور جدید به کلاستر سرور، کمی پیچیده تر از ( ان ال بی ) می باشد، چرا که در این نوع کلاستر تمامی سرورها از یک منبع اطلاعاتی مشترک استفاده می کنند. با توجه به تنظیمات سخت افزاری شما، افزایش مقیاس می تواند بسیار گران و یا شاید هم غیر ممکن باشد.
چه تعداد کلاستر؟
اگر شما قصد اجرای بش از یک برنامه را با قابلیت دسترسی بالا داشته باشید باید تصمیم بگیرید می خواهید چه تعداد کلاستر داشته باشید. سرور کلاسترها می توانند چندین برنامه را به صورت همزمان اجرا نمایند یا اینکه سرویس دهنده های کلاستر جدا ایجاد نمایند تا هرکدام یک برنامه را اجرا نمایند.
کلاستر سرور مجزا برای برنامه ها
برای مثال شما دو برنامه State full دارید و قصد اجرای این برنامه ها را با استفاده از سرور کلاستر دارید، ساده ترین روش این است که یک سرور کلاستر ایجاد کنید و هر دو برنامه را روی سرورهای آن اجرا نمایید. اگر یکی از کامپیوترها با خطا مواجه شده و از سرویس خارج شود باقی سرورها باید توانایی اجرای برنامه های آن را داشته باشند.
روش دیگر، ایجاد کلاستر سرور جدا برای هر برنامه است که سرورهای هر کلاستر به صورت جداگانه کار می کنند و خطا در هر کلاستر باعث تاثیر گذاری روی برنامه همان کلاستر می شود، به علاوه سرورهای باقیمانده تنها یک برنامه را سرویس دهی می نمایند. ایجاد سرورهای جدا، از قابلیت دسترسی بالاتری برخوردار است اما پیاده سازی آن، گرانتر تمام می شود چرا که نیاز به سرورهای بیشتری است.
ترکیبی از دو حالت قبل
علاوه بر این شما می توانید ترکیبی از این دو حالت را نیز داشته باشید طوری که یک کلاستر سرور ایجاد کنید و در آن دو سرور فعال داشته باشید و هرکدام از برنامه ها را روی یک سرور فعال نصب نمایید و یک سرور غیر فعال داشته باشید که به عنوان پشتیبان هر دو برنامه را روی آن نصب نمایید. در صورتی که یکی از سرورهای فعال از سرویس خارج شود سرور غیر فعال وظیفه آن را به عهده می گیرد. در صورتی که هر دو سرور فعال از سرویس خارج شوند سرور غیر فعال به جای هر دو سرویس دهی می نماید. بستگی به شما دارد که توانایی و ظرفیت سرورغیر فعال در حد اجرای یک برنامه باشد یا هر دو برنامه.
در قسمت بعدی راجع به ادغام دو تکنولوژی کلاسترینگ سرویس دهنده کلاستر با NLB و همچنین مفهوم NLB بیشتر توضیح خواهیم داد.
http://goo.gl/7nJpa1
www.netco.biz info@netco.biz
سرور DL380 پرفروش ترین سرور در جهان است که در آینده نیز بهتر از این خواهد شد.سرور HP DL380 GEN9 آخرین عملکرد و توسعه پذیری را در یک سرور با ۲ cpu و اشغال ۲ یونیت به شما ارائه می دهد. قابلیت اطمینان بالا ، سرویس دهی بالا ، توانایی مداوم ، با حمایت از یک گارانتی جامع ، این سرور را برای هر محیطی ایده آل می کند و یک دیتا سنتر استاندارد را گسترش می دهد.
این سرور برای کاهش هزینه ها و همچنین پایین آوردن پیچیدگی ها از cpu های Intel v3 که ۷۰درصد کارایی پردازش را افزوده است و بوسیله تکنولوژی رم های اچ پی DDR4 ماکزیمم ۴/۱ ترابایت رم با ۱۴درصد کارایی بالاتر ارائه می دهد. علاوه بر این پورت SAS در این سرور پهنای باند ۱۲گیگ دارد همچنین ۴۰ گیگ NIC دارد تا طیف گسترده ای از گزینه های گرافیکی و محاسباتی را پوشش دهد.
سرور DL380 G9 در هر مجموعه ی کامپیوتری به صورت اتوماتیک ضروری ترین وظایف مدیریت چرخه عمر سرور را انجام می دهد که شامل : استقرار، بروز رسانی، نظارت، و حفظ با سهولت می باشد. این سرور با اعتماد می تواند همه چیز از جمله بیشتر برنامه های پایه تا ماموریت های حیاتی را اجرا کند. طراحی انعطاف پذیر این سرور باعث می شود سرمایه گذاری شما اثباتی برای آینده شما باشد تا بتوانید نیازهای کسب و کار خود را بوسیله آن گسترش دهید. سرور HP DL380 G9 یک شاسی قابل انعطاف می باشد که توانایی نصب ۸ الی ۲۴ عدد هارد SFF را دارد . همچنین از ۴ الی ۱۲ عدد هارد LFF می توان به راحتی بر روی آن نصب کرد. کمپانی HP یک قابلیت فوق العاده برای این سرور درنظر گرفته که آن نصب دوعدد هارد SFF درپشت این سرور می باشد.
طراحی مجدد آرایه ها در این سرور بسیار انعطاف پذیر می باشد. کنترلر HBA SAS جدید برروی این سرور به شما پهنای باند ۱۲Gb/s را می دهد. همچنین چیپ ست کنترلر B140i برروی مادربورد قابلیت SATA Raid را برای شما فراهم می کند. انتخاب یک کارت شبکه با ۴ پورت ۱Gb/s و کارت های جدید که تا ۴۰Gb/s پهنای باند در محیط شبکه را برای شما فراهم می نماید ، از جمله خصوصیات جدید این سرور می باشد.
System features | ||
Intel® Xeon® E5-2600 v3 product family | Processor family | |
۱ or 2 | Number of processors | |
۱۸ or 16 or 14 or 12 or 10 or 8 or 6 or 4 | Processor core available | |
۲U | Form factor (fully configured) | |
(۲) Flex Slot | Power supply type | |
(۶) Maximum – For detail descriptions reference the QuickSpec | Expansion slots | |
Memory, maximum1.5TB | Memory | |
۲۴ DIMM slots | Memory slots | |
DDR4 SmartMemory | Memory type | |
Storage | ||
((۴) or (12)) LFF SAS/SATA/SSD((8) or (16) or (24)) SFF SAS/SATA/SSD(۲) SFF Rear drive optional or (۳) LFF Rear drive optional Hot plug, depending on model | Drive description | |
Controller Cards | ||
۱Gb 331i Ethernet Adapter 4 Ports per controller and/or | Network controller | |
Depending on model | Optional FlexibleLOM | |
(۱) Dynamic Smart Array B140i and/or (۱) Smart Array P440 (۱) Smart Array P840 Depending on model |
مجازی سازی میتواند موجب کاهش هزینهها، تسهیل امور مدیریتی، و توانمند ساختن یک سازمان در بهره وری هر چه بیشتر از سرمایههای فنی خود شود. نکاتی که در ادامه میخوانید به شما کمک میکند تا از این منافع بهره مند شوید.
مجازی سازی برای تمامی شرکتها در هر اندازهای که باشند به یک ضرورت تبدیل شده است. از شرکت های بسیار کوچک تا شرکت های بزرگ خدمات تولید, مجازی سازی کمک میکند تا از سختافزارهای خود بهره وری بیشتری کنند و این سخت افزارها برای شرکت های خود نسبت به سابق کار بیشتری انجام دهند. این فناوری برای بسیاری از شرکتها کاملاً جدید، اما برای بقیه کهنه و قدیمی شده است. صرف نظر از این که شما در چه موقعیتی هستید، مجازی سازی یک فناوری گسترده با اجزای متحرک فراوان است. داشتن دانش انجام کاری به بهترین وجه که متناسب با نیازهایتان باشد باید هدف اصلی شما و تیم IT شرکتتان باشد. با در نظر گرفتن این ایده، در ادامه به بررسی ۱۰ نکته راجع به مجازی سازی میپردازیم که نباید توسط مدیران شبکه نادیده گرفته شوند. البته منظور ما آن دسته از مدیران شبکه است که تازه این فناوری را مد نظر قرار دادهاند (یا قبلاً راجع به آن بررسی دقیقی کردهاند).
۱: سخت افزار را برای ظرفیت مجازی برنامه ریزی کنید
هنگامی که در مراحل اولیه برنامه ریزی محیط مجازی خود هستید، اشتباهاً سخت افزاری را خریداری نکنید که توان مدیریت باری که مجازی سازی روی آن قرار می دهد را ندارد. در این زمینه شما نیاز به تعمق بیش از حد معمول دارید. به یاد داشته باشید که سرور شما ممکن است میزبانی ماشینهای مجازی متعددی را بر عهده گیرد، بنابراین باید قدرت اولیه و همچنین فضای لازم برای رشد را داشته باشد. در نهایت شما به سرور میزبانی نیاز دارید که مختص ماشینهای مجازی باشد. ظرفیت را دو برابر اندازه گیری کنید، با اعمال هر ماشین مجازی یک ظرفیت کم کنید. تصور نکنید که یک ماشین مجازی فضای کمی را بر روی سرور اشغال میکند. و همچنین فرض را بر این نگذارید که سرور شما تنها میزبان یک ماشین مجازی است.
۲: طول عمر هر ماشین مجازی را پیگیری کنید
من از برخی مدیران شبکه شنیدهام که یک ماشین مجازی را رها کرده و با کمترین و حتی بدون نظارت گذاشتهاند که کار خود را بکند. شما باید تمامی ماشینهای مجازی خود را از ابتدا تا به انتها پیگیری کنید. همچنین همیشه باید راجع به این که ماشینهای مجازی تا چه اندازه گسترش یافته اند، وضعیت کنونی آنها چیست، چه مقدار ترافیک را به خود اختصاص دادهاند، و هر نوع اطلاعات دیگری که به دست میآورید، مطلع باشید. موضوع بسیار وسوسه انگیز این است که بگویند: ماشینهای مجازی را “تنظیم کن و فراموش کن”، اما این یک اشتباه فاحش است و میتواند شما را در دنیایی از مشکلات فرو ببرد. نرم افزار مانیتورینگ میزان استفاده از پهنای باند توسط هر یک از ماشین های مجازی را به شما نمایش می دهد و شما به آسانی ماشین هایی که بیشترین ترافیک شبکه را دارند شناسایی و مدیریت خواهید کرد.
۳: هر چیزی را مجازی سازی نکنید
هر چیزی را نباید مجازی سازی کرد. منظور سرور FTP است که تنها ترافیک داخلی چندین کاربر را دریافت میکند؟ احتمالاً خیر. پرینت سرور؟ نه احتمالاً. شما نیاز به ایجاد یک برنامه مشخص و دلایل قاطع برای هر چیزی که مجازی سازی میشود، دارید. اولین چیزی که باید از خودتان بپرسید این است که “چرا لازم است سرور X را مجازی سازی کنیم؟ وقتی توانستید به این پرسش با اندکی اطمینان پاسخ دهید، همین استدلال را برای هر سروری که فکر میکنید از مجازی سازی سود میبرد، به کار ببرید.
۴: ترافیک مجازی را همچون ترافیک غیر مجازی نظارت کنید
مطمئن شوید که ترافیک مجازی را همچون ترافیک غیر مجازی خود نظارت میکنید. خیال خود را با این تفکر که میزبانهای مجازی ایمنترند صرفاً به این دلیل که به صورت آنی میتوانید وضعیت آنها را با یک هشدار کنترل نمایید، راحت نکنید. این یک حس کاذب از ایمنی است و نباید به عنوان جایگزینی برای امنیت در نظر گرفته شود. اما نظارت فراتر از امنیت میرود. شما باید از ترافیک داخلی و خارجی ماشینهای مجازی خود اطلاع داشته باشید. پس از یک دوره زمانی معین، شما میفهمید که آیا لازم است به ماشینهای خاصی منابع بیشتری داده شود و این که آیا به سایر ماشینهای مجازی میتوان به صورت مستقل سرویس داد.
۵: منابع مجازی را به صورت رایگان نبخشید
من بارها دیدهام: ماشینهای مجازی که به نظر میرسند فضای کمی اشغال می کنند به راحتی در یک حوزه به صورت “رایگان” در اختیارگذاشته میشوند. این کار را نکنید. حتی یک سرور را به صورت رایگان از حالت مستقل به حالت مجازی شده تغییر ندهید. مشتریان باید منافعی که از سرور مجازی شده عاید آنها می شود را درک کنند. مجازی سازی همراه با تمام مزایایی که با خود به ارمغان میآورد، هزینه ای دارد. علاوه بر این، فناوری مورد نیاز برای مجازی سازی دارای هزینههای مرتبط است، و گاهی اوقات این هزینهها بالاست. سازمان شما نمیتواند به تنهایی از عهده این مخارج برآید.
۶: از ماشین های مجازی برای سیستمهای یکبار مصرف استفاده کنید
این مساله ممکن است برای برخی افراد کمی عجیب به نظر برسد، اما مواقعی هست که شما موقتاً نیاز به یک سیستم و یا سرویس دارید. در چنین مواقعی هیچ راهی بهتر از ارائه یک سرویس موقت با ماشینهای مجازی وجود ندارد. نیاز به یک سرور FTP موقت هست؟ ماشین مجازی کارساز است. نیاز به یک پرینت سرور یا وب سرور موقت هست؟ ماشین مجازی کفایت می کند. یک نکته خوب راجع به ماشینهای مجازی این است که منابع سخت افزاری آنها برای شما هزینه بر نیست، بنابراین ایجاد چنین ماشینی بسیار آسان است. شما حتی میتوانید ماشینهای مجازی خاصی را برای “وظایف یکبار مصرف” ایجاد کرده و آنها را تنها در صورت نیاز فعال کنید.
۷: هنگامی که کارآیی مهم است، از دیسکهای حجیم استفاده کنید
اکثر مدیران برای ماشینهای مجازی خود دیسکهایی با حجم پویا ایجاد میکنند. برای آن دسته از ماشینهای مجازی که نیاز به کارآیی بیشتری دارند، باید دیسک های حجیمی اختصاص دهید. به عبارت دیگر، یک اندازه واقعی برای دیسک در پیکربندی ماشین مجازی تنظیم کنید. بله، باید برنامه ریزیهای لازم را بکنید تا ماشین میزبان فضای کافی برای سرویس دهی به ماشینهای مجازی را داشته باشد. اما کارآیی حاصل از این کار قطعاً ارزش وقتی که صرف کردهاید را خواهد داشت.
۸: تمام ابزارهای توسعه ماشین مهمان (guest)و مجازی سازی را نصب کنید
این امر اجتناب ناپذیر است. اکثر ابزارهای ماشین مجازی (مانند VMware و VirtualBox) ابزارهای توسعه ماشین مهمان و دیگر ابزارهای مجازی سازی را ارائه میدهند که برای بهبود تجربه و عملکرد و همچنین ارتباط یکپارچه مهمان و میزبان ایجاد شدهاند. بسیاری از مدیران از نصب این ابزارها با فرض اینکه غیر ضروری هستند، غفلت میکنند. اما شما آنها را نصب کنید. ابزارهای یکپارچه سازی ماوس، درایورهای صفحه نمایش، یکسان سازی زمان مهمان- به- میزبان ، و ابزارهای دیگر میتوانند برای کمک به کارآمدتر ساختن یک ماشین مجازی نصب شوند. اگرچه ممکن است لازم نباشند، اما برای بهبود قابلیت استفاده نهایی مفیدند.
۹: سیستم میزبان خود را در تمام اوقات کاملاً به روز نگه دارید
اکثر افراد تصور میکنند تمام فشار روی سیستم عامل ماشین مهمان است. هر چند این امر برای ماشین مجازی درست است، میزبان نیز نقش مهمی در این فرآیند ایفا میکند. آخرین چیزی که شما نیاز دارید این است که ماشینهای مجازی خود را بر روی یک دستگاه آسیب پذیر ایجاد کنید. اگر این سرور میزبان ماشینهای مجازی متعددی نیست، مطمئناً تنها چیزی که در معرض خطر است دادههای ارزشمند سرور است. اما از آنجا که سرور میزبان تعدادی ماشین مجازی است (که برخی از آنها میتواند متعلق به مشتریان باشد)، تهدید از دست دادن دادهها به طور قابل توجهی افزایش مییابد. به همین دلیل، شما باید مطمئن شوید که ماشین میزبان به روز و همیشه ایمن است.
۱۰- از یک راه کار جامع برای مانیتورینگ زیر ساخت های مجازی سازی استفاده کنید
نظارت بی وقفه و جامع زیر ساخت های مجازی سازی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، به خصوص در مواقعی که تعداد سرورهای مجازی شما زیاد باشد امکان کنترل سلامت و بررسی وضعیت هر یک از سیستم ها به صورت موردی و دستی امکان پذیر نیست، لذا شما نیاز به راه کاری تخصصی برای مانیتورینگ ۲۴ ساعته سرورهای مجازی دارید که در صورت بروز هر گونه اشکال شما را بلادرنگ از موضوع با خبر سازد، سیستم جامع مانیتورینگ شبکه و دیتا سنتر همه آنچه شما برای این امر نیاز دارید در اختیارتان قرار خواهد داد.
نتیجه
زمانی ممکن است شرکت شما قصد سرمایه گذاری در فناوریهای مجازی را داشته باشد. در آن زمان، شما باید تا حد امکان آمادگی داشته باشید. توجه کنید که با سعی و کوشش و پشتکار کافی، ماشین های مجازی در پول، زمان و تلاش شما صرفه جویی میکنند – که در نهایت باعث رضایت مشتریانتان میشود.
چندی پیش مایکروسافت و VMware از نسخه های جدید محصول مجازی خود رونمایی کردند و اکنون امکان مقایسه بین این دو محصول با نام های Hyper-V 2012 R2 و vSphere 5.5 فراهم شده است.
vSphere 5.5 چندین اصلاح از نظر مقیاس پذیری (scalability) انجام داده است، از طرفی Microsoft Hyper-V 2012 به امکانات و ویژگی های موجود در نسخه های قبلی بهبود بخشیده است. در حال حاضر امکانات قدیمی Vmware مورد توجه مایکروسافت قرار گرفته و در نسخه جدیدHyper-V لحاظ شده است. مانند cloning و disk resize (با امکان کاهش اندازه)
ما باید از چندین جهت عمل مقایسه را بین این دو مجازی سازی انجام دهیم و اعدادی که در جدول زیر نوشته شده است برای مقایسه این دو کافی نیست. ضمن اینکه حداقل حافظه برای هر دو متفاوت است مدیریت حافظه نیز برای هر دو فرق دارد. Vmware از تکنولوزی مختلف و Hyper-V فقط از حافظه داینامیک استفاده می کند. سخت افزار مورد نیاز برای هر دو تقریباً مشابه ولی فضایی که برای Hypervisor نیاز است، متفاوت می باشد (Esxi می تواند بر روی ۱ گیگا SD card یا USB نصب شود.)
Scaling
سیستم | منابع | Hyper-V 2012 R2 | Vs phere 5.5 Essential plus | Vsphere 5.5 Enterprise plus | Vsphere 5.5 Enterprise Plus |
Host | پردازنده منطقیLogical Processors | ۳۲۰ | ۳۲۰ | ۳۲۰ | ۳۲۰ |
Host | حافظه فیزیکیPhysical Memory | ۴TB | ۴TB | ۴TB | ۴TB |
Host | پردازنده مجازی برای هر هاست | ۲۰۴۸ | ۴۰۹۶ | ۴۰۹۶ | ۴۰۹۶ |
VM | پردازنده مجازی برای هر ماشین مجازی | ۶۴ | ۸ | ۸ | ۶۴ |
VM | حافظه برای ماشین مجازی | ۱TB | ۳۲GB | ۱TB | ۱TB |
VM | حداکثر دیسک مجازی | ۶۴TB | ۶۴TB- 1% | ۶۴TB- 1% | ۶۴TB- 1% |
VM | ماشین مجازی فعال | ۱۰۲۴ | ۵۱۲ | ۵۱۲ | ۵۱۲ |
Cluster | بیشترین نود | ۶۴ | – | ۳۲ | ۳۲ |
Cluster | بیشترین ماشین مجازی | ۸۰۰۰ | – | ۴۰۰۰ | ۴۰۰۰ |
حافظه پویا (Dynamic Memory) ابزار مجازی سازی Hyper-V است که این امکان را می دهد که از حافظه جانبی (RAM) استفاده کاراتری داشته باشید. با استفاده از حافظه پویا ، Hyper-V به حافظه جانبی به شکل یک منبع مشترک نگاه می کند که می تواند به صورت خودکار و در حالی که ماشین مجازی در حال اجراست دوباره تخصیص یابد.
توجه داشته باشید که ما می توانیم مقدار استاتیک از حافظه را به ماشین های مجازی اختصاص دهیم. کاربرد حافظه پویا لزوماً ضروری نیست ولی استفاده از آن کاراتر است. ضمن اینکه ترکیبی از حافظه استاتیک و پویا را می توانیم مورد استفاده قرار دهیم.
حافظه پویا مقدار حافظه موجود در ماشین مجازی را بسته به مقدار درخواست توسط ماشین مجازی و مقداری که مشخص کرده اید، تنظیم می کند. حافظه پویا در Hyper-V در windows server 2008 R2 SP1 موجود است ضمن اینکه می توان این امکان را برای سرویس دهی در رول Hyper-V در Windows server 2008 R2 یا برای Hyper-V server 2008 R2 نیز فعال کنید.
Startup RAM
دو نقش عمده در hyper-V ویندوز سرور ۲۰۱۲ ایفا می کند:
۱-اگر Dynamic Memory غیرفعال باشد، startup RAM به عنوان یک حافظه استاتیک عمل می کند.
۲-اگرDynamic Memory فعال باشد مقدار حافظه (RAM) مورد نیاز برای اجرای ماشین مجازی را نشان می دهد.
Minimum RAM (جدید)
حداقل حافظه جانبی مورد نیاز برای اختصاص به ماشین مجازی در هر زمانی را نشان می دهد. این عدد بایستی کمتر یا مساوی مقدار Startup RAM باشد. اگر ماشین مجازی به حافظه کمتری نیاز داشته و یا دیگر ماشین های مجازی به حافظه بیشتری نیاز داشته باشند Minimum RAM به Hyper-V این امکان را می دهد که مقدار حافظه اختصاص یافته به ماشین مجازی خاصی را کاهش دهد.
Maximum RAM
بیشترین مقدار حافظه که یک ماشین مجازی می تواند تقاضا کرده و مورد استفاده قرار دهد که حداکثر آن ۶۴G می باشد.
Memory Buffer
مقدار حافظه ایی که Hyper-V قصد تخصیص به ماشین مجازی را دارد در قیاس با مقدار حافظه ایی که واقعاً توسط برنامه ها و اپلکیشین های در حال اجرا در ماشین مجازی مورد نیاز است.
Memory Weight
اولویت ماشین مجازی را برای اخذ حافظه پویا نشان میدهد.
در مقابل حافظه پویا، در VMware Vsphere ، Hot add این امکان را به ادمین می دهد تا میزان حافظه ماشین مجازی را بدن وقفه افزایش دهد.
Hot add را در طول پیکر بندی VMware می توان فعال کرد چون به صورت پیش فرض این گزینه فعال نیست و ماشین های مجازی بایستی خاموش شوند تا بتوان این گزینه را فعال کرد. ضمناً VMware، Hot add حافظه ، پردازنده ، NIC و … را نیز دارد.